İnsanoğlu, varoluşundan itibaren, bu dünyada herşeyi ölçmeye çalışmış. Kendi rahatını sağlamak için hep ölçmüş biçmiş. Şu kadar kesersem bu kadar ısınırım, bu kadar kazarsam şu kadar barınırım. Hiç doğayı düşünmeden. Düşündüğünü sanıp düşünmediğini sandığı varlıklara zarar vererek. Kul için değil pul için savaşarak hep ölçmüş biçmiş...
Zamanımızdan çok yıllar evvel, iki Hintli Din Bilgini, Batı'da matematik diye bir bilimin geliştirilmekte olduğunu duyarak yola çıkmışlar. Nedir bu matematik? Hayatın anlamı mı? Keşfetmek için, öğrenmek için Helen Uygarlığı'na kadar yol katetmişler. En iyi matematikçileri bulup ders almaya başlamışlar. Yıllar geçmiş. Bilgileri artmış. Artık mezun olma zamanı gelmiştir. Hocaları ''hadi bakalım tezinizi oluşturun ispatlayın da matematiği öğrendiğinizi anlayalım'' diyerek iki guruyu imtahana tabi tutmak ister. İki bilgin tezlerini oluşturmak için bölgeden ayrılırlar. Kendilerine bir elma bahçesi bulurlar. Burada elma tohumlarını ölçüp biçerler. Tartarlar. En sonunda birbirlerine eşit iki tohum bulmuşlar. Bu iki tohumu aynı şekilde güneş alan, aynı özellikleri sunan bir toprağa dikmişler. Aynı miktarda suyla beslemişler. Ölçmüşler biçmişler. Dal sayıları aynı. Uzunlukları aynı, hatta verdikleri meyveler bile aynı sayıda ve ağırlıkta imiş. En sonunda yaprakları saymaya karar vermişler. Bir bakmışlar yaprak adetleri de aynı. En sonunda birbirlerine bakarak aynı boyutta birer yaprağı kopararak incelemeye koyulmuşlar. Bakmışlar ki yapraklardaki damarların izlediği yollar farklı. Aynı yöne bakan aynı renkte aynı ağırlıkta elmalardan koparıp ısırdıklarında tatlarının farklı olduğunu fark edince, Batılıların geliştirdiği matematiğin hayatın anlamı olmadığını keşfederek Hindistan'a geri dönmüşler. Tezlerini verip mezun olamamışlar fakat günümüzde Wall Street'de ve Silikon Vadisi'ndeki en iyi matematikçilerin Hint kökenli olduğunu biliyoruz...
tebrikler tanıtım blogunu çok beğendim.iyi ki yapmışsın...:) hayırlı uğurlu :D olsun....
YanıtlaSil